علی آباد کمین: اندوه دیروز

ثبت گونه های مهم پستانداران ایرانRecords of important mammal species of Iranثبت سنجابک درختی در پاسارگاد در مرداد 1399Record of Forest Dormouse in Pasargad in July 2020خلاصه اطلاعات این ثبت:نوع اهمیت گونه: پراکنش جدیدگونه: سنجابک درختی Dryomys nitedulaتعداد این پستاندار: یک فردمحل مشاهده: کوه' href='/last-search/?q=کوه'>کوه سیاه، پاسارگاداستان: فارسدوره مشاهدات: 3 مرداد 1399مشاهده کنندگان: آقایان محمدامین کریمی و حجت هاشمیتوضیحات: گونه جدید برای این ناحیهType of important species: DistributionSpecies: Forest Dormouse Dryomys nitedulaNo. of individuals: one individualPlace of observation: Kuh-Siah, PasargadProvince: EsfahanPeriod of observations: 24 July 2020Observers: MohammadAmin Karimi & Hojat HashemiRemarks: New species for this area علی آباد کمین: اندوه دیروز...ادامه مطلب

مطافق گاهشماری و حساب و کتاب زمان سنجی مردم قدیم انگوون، دیشو که برابر بیده با چل و پنج تُوُسّون، "ستاره خنیک" زده و خوش خوش اَ گرموی تُوُسّون کم میشه و هَوُو خنیک تر میشه. بچه که بیدیم خیلی اَ بزرگترامون میشنفتیم که میگفتن :"ستاره خنیک زِ " ستاره پر نوری که اسم های دیه ای هم داره: شباهنگ، کاروان کش و شعرای یمانی.

علی آباد کمین: اندوه دیروز...

تو ای روزای گرم تُوُسّون  که آدم هَلّا هلَاش در میاد؛ بد نیست نگاهی به گذشته انگوون بکنیم و ببینیم در غیاب فریزر و یخچال، نیاکان مون چطور یخ و آب تگری شون رو تامین میکردن. با بارش اولین برف زِمِسّونی، یخ فروش های انگوون دست به کار میشدن و خودشونو به قله ی برفدون می رسوندن. چاهک هایی تو زمین میکندن و گاهی هم حفره های طبیعی کوه رو ا برف گوف میکردن و لایه لایه می کوفتن تا خوب فشرده بشه. بعد رو چاهک ها را با اشبار و خار و خشال ‌و بُتّه می پوشوندند. این چاهک های پر از برف فشرده، سرتاسر زمسّون می موند و برف ری برف میمُ و زیر کوهی ا برف پَنهون می شد.  فصل گرمو که میشد یخ فروش ها، نصف شو که هوا خنیک تر بی،  یه تیکه ی نمد ور می داشتن و تا اذون سحر خودیشونو میرسوندن برف دون  و خود ارّه قالب های یخو تو چاهک ها می بریدند و تو نمد می پیچیدند و چپری و تا افتو ری زمین پهن نشده ی خودیشونو میرسونن تو قلعه.ای یکی اَ شیوه های بهره مندی ملت انگوون ا اُو خنیک  بی.یه روش دیه ش ایجوری بیده که خمره و کوزه های اُو  تو الیافی خیس می پیچیدند و تو دالون یا سُوُط  نگهداری می کردن و باد خنیک پسین و شو و نصف شو اَ یه طرف و کوواره ی بیدن ظروف نگهداری اُو ا طرف دیه، باعث میشد اُو خنیک بومونه.یه فرقه ی دیه که ملت انگوون میزدن تا اُو خنیک شون تامین کنن؛ نگهداری اُو تو مشک و مشکوله  و دولک  بیده. مشکِ پرِ اُو یه گوشه ی نِسَّه   اوشه  ری ریگ های خیس میذاشتن تا جریان هوا در ریگ های خیس، اُو خنیک نگه داره. مشکوله و دولک رو هم زیر سایه های خنیک دِلَنگُوز می کردن تُ اُو خنیک بومونه علی آباد کمین: اندوه دیروز...ادامه مطلب

باد گل شِکاف زندگی مردمان قدیم ارتباطي تنگاتنگ با طبیعت داشت و همه پدیده های طبیعی اسمی داشتند. دره به دره و قله ها و درخت به درخت و قنات به قنات و علف به علفی که ته دره ای یا زیر سنگی  و تو کمرکش کوه علی آباد کمین: اندوه دیروز...ادامه مطلب

پرنده " دال" پرنده ای آشنا برای انگوونی ها تا چند دهه پیش بود و نامش را از بلندای قله هایی با نام " دال نشین" در منطقه خودمان تا افسانه هایی که قدیمی ترها از ربودن کودکان توسط این پرنده می گفتند می شد علی آباد کمین: اندوه دیروز...ادامه مطلب

همان طور که  میدانیم میراث فرهنگی به دو بخش ملموس و غیرملموس تقسیم میشود. بخش ملموس آن بنا ها و دیوارهای چینه ای و حموم در قلعه و تیت در قلعه ای و ... است و بخش نا ملموسش شامل آداب و رسومی مثل کسنکلو علی آباد کمین: اندوه دیروز...ادامه مطلب

اسفند هم از راه رسید. اسفندهای بچگی مون  همیشه همراه بود با شور و شادی. اسفند بوی نون قندی بود و شکوفه های بادوم. وز وز زنبورها و بوی علف های کنار جوق و هکل گندمی.  گلبرگ های بادومی که باد اسفندی اونا علی آباد کمین: اندوه دیروز...ادامه مطلب

باد گل شِکاف زندگی مردمان قدیم ارتباطي تنگاتنگ با طبیعت داشت و همه پدیده های طبیعی اسمی داشتند. دره به دره و قله ها و درخت به درخت و قنات به قنات و علف به علفی که ته دره ای یا زیر سنگی  و تو کمرکش کوه علی آباد کمین: اندوه دیروز...ادامه مطلب

کم کم هوا سرد تر میشد و بعدظهرها اَفتُو رنگ پریده تر و رمقش کمتر از گذشته میشد.  رعیت ها مشغول خیش و گاو آهن زدن زمین و کشت گندم و جو و خاک اُو دادن میشدن. باغدارهای علی آباد تو باغ ها و پای کرشک ها م علی آباد کمین: اندوه دیروز...ادامه مطلب

بهار که میشد سر و کله غربت ها هم پیدا میشد. مردمی زحمت کش که هویت راز آلودی داشتن. همیشه برای من سوال بود که این ها از کجا میان و یهو که ناپدید میشن به کجا میرن.زادگاه شون کجاست و خیلی سوال های دیگه.. علی آباد کمین: اندوه دیروز...ادامه مطلب